Τρίτη, Σεπτεμβρίου 29, 2020

...όμως ΕΖΗΣΑ!

  

Αν έτσι, από θαύμα, είχαμε μπροστά μας ένα απ΄αυτά τα αμέτρητα παιδιά που μπήκαν στην διαδικασία της έκτρωσης, πως θα μας περιέγραφε την εμπειρία του; Κι όμως υπάρχει ένα τέτοιο παιδί! Που γλύτωσε, μεγάλωσε και βρίσκεται μπροστά μας.

Αν γνωρίζατε από πρίν τις πιθανότητες έκβασης του πολέμου τον οποίο πολεμούμε αυτή τη στιγμή.
Και αν γνωρίζατε πως οι πιθανότητες να νικήσουμε είναι σχεδόν ή εντελώς μηδενικές, θα σταματούσατε να πολεμάτε?

Θα σταματούσατε να πολεμάτε?

Αυτό είναι που πρέπει να ξέρουν οι αντίπαλοί μας!


Πρέπει να ξέρουν πως:
δεν έχει σημασία τί θα κάνουν, δεν έχει σημασία πόση πίεση, πόση βόλεψη θα μας αφαιρεθεί,
αν θα μας αποσυντονίσουν,
δεν έχει σημασία αν θα μας πάρουν τις δουλειές,
αν θα μας βάλουν στη φυλακή,
δεν έχει σημασία τί κάνουν και τί θα κάνουν,
Δεν θα σταματήσουμε!

Δεν πρόκειται να πω στα παιδιά μου και στα παιδιά των φίλων και συνεργατών μου πως έκανα λιγότερα απ' όσα μπορούσα για να μεγαλώσουν σε μια χώρα που να αξίζει κάθε θυσία που έκαναν οι γονείς τους!

Και πρέπει να το ξέρουν αυτό οι απέναντι! Δεν έχει σημασία τί κάνουν και τί μας αφαιρούν, θα είμαστε εκεί και θα επιστρέφουμε και θα προσπαθούμε ξανά και ξανά με όλες μας τις δυνάμεις και πάνω απ' όλα με τη Χάρη του Θεού!

Για ανθρώπους με αυτό το σκεπτικό, δύο πράγματα είναι δυνατόν να συμβούν:
-ή θα νικήσουν,
-ή θα νικήσουν τα παιδιά τους!