Σελίδες

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 28, 2022

Μνήμη των Αγίων 14.000 Νηπίων των υπό του Ηρώδου αναιρεθέντων

29 Δεκεμβρίου η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων 14.000 Νηπίων των υπό του Ηρώδου αναιρεθέντων.

Ευαγγέλιο ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Β´ 13 – 23.

13 Ἀναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων· Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. 14 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, 15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου· ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. 16 Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλεν πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλέεμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσεν παρὰ τῶν μάγων. 17 τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· 18 Φωνὴ ἐν Ραμὰ ἠκούσθη, κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσί. 19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ 20 λέγων· Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ, τεθνήκασιν γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. 21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν εἰς γῆν Ἰσραήλ. 22 ἀκούσας δὲ ὅτι Ἀρχέλαος βασιλεύει τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἡρῴδου ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ’ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, 23 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται.

Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Χριστός, ο πονηρός αυτός βασιλιάς μηχανεύθηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ. Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρα της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο χρονών, έδωσε διαταγή να σφαγούν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι της ηλικίας των δύο ετών.

Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους.

Η χριστιανική Εκκλησία, πολύ σωστά ανακήρυξε Άγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά, διότι πέθαναν σε μια αθώα ηλικία και υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο οι πρώτοι μάρτυρες του χριστιανισμού. Μπορεί βέβαια να μη βαπτίσθηκαν εν ύδατι, βαπτίσθηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους.

«Ἐκ Παρθένου τεχθέντι σοι, προαιώνιε Κύριε, καὶ δι' ἀγαθότητα νηπιάσαντι, χορὸς Νηπίων προσήνεκται· Μαρτύρων ἐν αἵματι, τὴν ἀθόλωτον ψυχήν λαμπρυνθείς δικαιότατα· ἃ κατῴκισας, εἰς Μονὰς ἀειζώους, τὴν Ἡρῴδου, στηλιτεύοντα κακίαν, καὶ ὠμοτάτην παράνοιαν.»

(Όρθρος ΚΘ' Δεκεμβρίου)

«…τα παιδιά που σφαγιάστηκαν από τον Ηρώδη δεν έχασαν, κέρδισαν, -αν πιστεύουμε στο Ευαγγέλιο, αν πιστεύουμε στην αιωνιότητα!-, τα παιδιά κέρδισαν, είναι οι πρώτοι μάρτυρες του Χριστιανισμού και πήγαν στον Παράδεισο ως άγγελοι -τί λέγω;-, ως μάρτυρες! Μακάρι κι εμείς να είχαμε την τύχη των παιδιών εκείνων, μεγαλώνοντας αποκτούμε πλήθος αμαρτίες και καθίσταται δύσκολη η σωτηρία μας. Εκείνα πήγαν κατευθείαν στον Παράδεισο.

Κάποτε που αξιώθηκα να μεταβώ για λίγο στους αγίους Τόπους προσκύνησα και εκεί που είναι μερικά κρανία, μερικά οστά από τα παιδιά της Βηθλεέμ και αισθάνθηκα αδελφοί μου, να αναδίδεται ευωδία. Ευωδία Χριστού είναι τα παιδιά. Και όλα τα παιδάκια όσα φεύγουν μικρά, ως άγγελοι πηγαίνουν στον Παράδεισο.»

(ομιλία Νικολάου Σωτηρόπουλου, αριθμός 364, βιβλιοπωλείο «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», της αγαπημένης Αδελφότητας του π. Αυγουστίνου Ζωοδόχου Πηγής 44, Αθήνα)

Η στάση του Ηρώδη απέναντι στη γέννηση του Κυρίου, όπως περιγράφεται από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο στο δεύτερο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του, είναι απολύτως συμβατή με τις πράξεις του όπως έχουν καταγραφεί από τους ιστορικούς της εποχής και κυρίως από τον Φλάβιο Ιώσηπο. Ο φόβος μήπως χάσει την εξουσία και τα αγαθά της τον είχε κάνει τόσο καχύποπτο που ως πιθανούς σφετεριστές της εξουσίας του έβλεπε τα ίδια του τα παιδιά και δολοφόνησε αρκετά από αυτά.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό πλαίσιο η εντολή της σφαγής των νηπίων και οι μεθοδεύσεις του για να παγιδεύσει τους μάγους είναι απολύτως συμβατές και ταιριαστές προς τον χαρακτήρα του.

Αυτή την κακία και τον παραλογισμό του εγωισμού ήλθε για να αντιμετωπίσει ο Χριστός στον κόσμο μας. Δεν πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη το ότι ο Χριστός βρέθηκε απέναντί του από την πρώτη στιγμή, αλλά οφείλουμε να θυμόμαστε πάντοτε ότι αποτελεί χαρακτηριστικό της ασθένειας που βασανίζει τον κόσμο μας από την Πτώση και έπειτα. Κίνητρο στις πράξεις και στην επιλογές του Ηρώδη ήταν ο απολύτως «καθαρός» —αν μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε έτσι— εγωισμός του απαλλαγμένος από κάθε τύψη, κάθε σεβασμό στον άλλο, από κάθε μεταμέλεια, από την παραμικρή υποψία μετάνοιας. Πορεύτηκε τη ζωή του με κακότητα και μοναξιά και με ανάλογο τρόπο πέθανε.

Ο Άγιος Παΐσιος αναφέρει:

«Δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια έσφαξε (ο Ηρώδης) και πόσους γονείς, που δεν άφηναν τους στρατιώτες να σκοτώσουν τα παιδιά τους, τους σκότωναν κι εκείνους! Οι βάρβαροι στρατιώτες, για να φανούν στους αρχηγούς τους καλύτεροι, έκοβαν τα παιδάκια κομματάκια. Όσο πιο πολύ βασανίζονταν τα παιδάκια, τόσο περισσότερο πονούσε ο Θεός, αλλά και τόσο περισσότερο χαιρόταν για την μεγαλύτερη δόξα που θα είχαν να απολαύσουν στον Ουρανό. Χαιρόταν για τα Αγγελουδάκια αυτά, που θα αποτελούσαν το αγγελικό μαρτυρικό τάγμα. Άγγελοι από Μάρτυρες!»

 (από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ Δ΄ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ», σ. 197-198)

Δυστυχώς, αυτή η πράξη του Ηρώδη επαναλαμβάνεται και σήμερα, με την ίδια ακριβώς ψυχρότητα και αμετανοησία. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα σκοτώνουν 300.000 μικρά παιδιά. Οι φονιάδες τους είναι οι γιατροί αλλά και οι ίδιοι οι γονείς τους! Οι γιατροί, όπως οι στρατιώτες του Ηρώδη κόβουν τα παιδάκια σε κομματάκια και τα εκμεταλλεύονται χωρίς κανέναν σεβασμό και καμία ενοχή. Από την άλλη μεριά, οι γονείς των Νηπίων της Βηθλεέμ πάλευαν για να σώσουν τα παιδιά τους και πολλές μητέρες θυσιάστηκαν και σφαγιάστηκαν μαζί με αυτά. Οι μητέρες της εποχής μας όχι μόνο δεν προσπαθούν να ασφαλίσουν και να προστατέψουν τα παιδιά τους που αναζητούν καταφύγιο στα σπλάχνα τους αλλά τα οδηγούν κιόλας οι ίδιες στη σφαγή.

Σε ομιλία του ο αείμνηστος Δημήτριος Παναγόπουλος αναφέρει:

«...εσφάγησαν 14.000 νήπια, το είχε προβλέψει αυτό το πράγμα ο προφήτης Ιερεμίας και λέγει "Ῥαχὴλ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, έκλαιε τὰ τέκνα αὐτῆς" τα Άγια λείψανα των μικρών αυτών υπάρχουν ακόμη, όπως ξέρετε όσοι έχετε πάει κάτω, στη Βηθλεέμ, υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Το χαρακτηριστικό δε είναι εκεί το εξής, ότι βλέπετε βέβαια διακρίνεται η κάρα του μικρού παιδιού. Μέσα εκεί βλέπετε και ορισμένες (κάρες) μεγάλων, είναι οι γονείς των, οι οποίοι δεν τα άφηναν τα παιδιά και εσφάγησαν μαζί. Δηλαδή προτίμησαν να τους πάρουν και αυτών το κεφάλι και να μη το δώσουν το παιδί. Καταλάβατε; Πάλεψαν με τους στρατιώτες του Ηρώδου και εσφάγησαν και αυτοί. Και υπάρχει μια μερίς από κάρες μεγαλύτερες, μέσα σε αυτά τα οστά τα οποία υπάρχουν εκεί μέχρι και σήμερα. Τα εορτάζει η εκκλησία μας αυτά στις 29 του μηνός.»

(43:17 - 44:17 https://www.youtube.com/watch?v=pHbGjsrRlw)

Σκοπός της γεννήσεως του Χριστού ήταν η σωτηρία του ανθρώπου από την αμαρτία η λύτρωσή του από το προπατορικό αμάρτημα. Ο Θεός περιμένει και θέλει την μετάνοιά μας γιατί μας Αγαπάει. Γιατί για εμάς Γεννήθηκε!

Καλή Χριστού Γέννα!

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.

Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.

Κοντάκιον Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.

Αστήρ Μάγους έπεμψε, προς τον τεχθέντα, και Ηρώδης άδικον, στρατόν απέστειλε κενώς, φονοκτονήσαι οιόμενος, τον εν τη φάτνη ως Νήπιον κείμενον.

Μεγαλυνάριον

Βρέφη ἀπειρόκακα καὶ ἁγνά, τῷ ἐκ τῆς Παρθένου, νηπιάσαντι ἑκοντί, ἤχθησαν σφαγέντα, ὡς ἄμωμοι θυσίαι· διὸ τὴν τοῦ Ἡρώδου, κακίαν φύγωμεν.

Οίκος

Των άνω και των κάτω, νυν ομού εύφραινομένων, εν τη επιφανεία του πάντων Βασιλέως, Ηρώδης μόνος συναλγεί, συν τοις προφητοκτόνοις Ιουδαίοις’ εικός γαρ μόνους αυτούς οδύρεσθαι’ ου γαρ από του νυν βασιλεύσουσιν’ αλλ’ η βασιλεία του Κυρίου, και έτι κρατήσει, τα θράση των εχθρών αποκρουσμένη, και τα πλήθη των πιστών συγκαλουμένη, μετά των σεπτών Νηπίων του κατοπτευειν, τον εν τη φάτνη ως Νήπιον κείμενον.

Πηγές: https://www.pemptousia.gr/2016/12/sfagi-ton-nipion-sinechizete-akomi/

https://niksothropoulos.wordpress.com/2014/12/31/a-754-2/