Απομαγνητοφώνηση από «Αγία Εμμέλεια»:
Γεια σας φίλοι και φίλες, σήμερα θα μιλήσουμε για τις εκτρώσεις και την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Με όλη αυτήν την σύγχυση που επικρατεί παγκοσμίως βλέπουμε ότι έχει καταργηθεί το αυτονόητο, έχουμε χάσει δηλαδή το μέτρο, έχει γίνει ένα μπάχαλο γενικότερα και αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να κάνουμε ότι του έρθει του καθενός στο κεφάλι χωρίς να δίνουμε σημασία ούτε στις εντολές του Θεού, ούτε στο τι είναι καλό και ωφέλιμο για εμάς, ούτε τίποτα. Από αυτήν την κατάσταση ξεπηδάνε όλες οι αμαρτίες και μια από τις μεγαλύτερες των αμαρτιών είναι οι εκτρώσεις.
Όπως μας λέει ο Μέγας Βασίλειος χαρακτηριστικά, ο άνθρωπος από τη στιγμή της συλλήψεώς του έχει και σώμα και ψυχή, είναι κανονικός άνθρωπος και ας μην έχει αναπτύξει ακόμα τη λογική. Η οποιαδήποτε ‘διακοπή κύησης’, όπως το λένε σήμερα και όπως έχει επικρατήσει αυτός ο όρος, είναι ένας κανονικός φόνος. Αν μπορούσαμε να φανταστούμε πόσες Ελλάδες έχουμε αφανίσει με αυτήν την πράξη που συμβαίνει καθημερινά. Αν είχαμε λιγότερες προγαμιαίες σχέσεις, θα είχαμε σαφώς λιγότερες εκτρώσεις, διότι κατά πλειοψηφία οι εκτρώσεις προέρχονται από αυτές τις πράξεις. Βέβαια, κάποιοι λένε ότι γίνεται κάποιες φορές κατά λάθος, δηλαδή δεν θέλαμε να κάνουμε κάποιο παιδί και ήρθε από μόνο του. Όταν λέμε κατά λάθος, συλλαμβάνουμε τους εαυτούς μας να μην χειριζόμαστε αυτόν τον θεάρεστο τρόπο που μας έχει δώσει ο ίδιος ο Κύριος για την συν-δημιουργία του κόσμου. Που μαζί με τον Θεό δηλαδή δημιουργούμε τους ανθρώπους. Εμείς αυτόν τον τρόπο τον έχουμε για να ευχαριστιόμαστε και να περνάμε καλά, για να κάνουμε το κέφι μας. Από τη στιγμή που ο Θεός ευλογεί αυτό το λάθος, που εμείς πιστεύουμε είναι λάθος, και του βάζει την ψυχή από τη στιγμή της συλλήψεως, το λάθος μας παύει να είναι λάθος, πλέον γίνεται ευλογία του Θεού. Οπότε αυτήν την ευλογία, εμείς δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να την καταστρέψουμε, αφαιρώντας την ανθρώπινη ζωή που μόνο ο Θεός τη δίνει τη ζωή και μόνο ο Θεός μπορεί να την πάρει. Εμείς δεν έχουμε καμία εξουσία πάνω στη ζωή αυτού του ανθρώπου που είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος.
Από την άλλη μεριά, βέβαια, έχουμε και τις εξωσωματικές. Οι εξωσωματικές μπορεί να είναι κάποια πρακτική των τελευταίων δεκαετιών, δεν είναι πολύ παλιά, έρχεται όμως σε άμεση συσχέτιση με αυτά που έχουν πει οι Άγιοι Πατέρες, γιατί από τη στιγμή που οι ίδιοι οι ιατροί ομολογούν ότι κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης βάζουμε στη γυναίκα δύο ή περισσότερα έμβρυα, μπορεί να φτάσουμε και σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό, αυτά τα έμβρυα ως ζωντανοί και κανονικοί άνθρωποι που είναι, όπως μας λένε οι Άγιοι Πατέρες, αυτό που μας λένε οι ιατροί είναι ότι από αυτά θα ζήσουν ένα ή δύο το πολύ, σε ακραίες περιπτώσεις να φτάσουμε τα τρία ή και περισσότερα. Οπότε όλα τα υπόλοιπα, όπως λένε οι ιατροί με την ορολογία τους, θα απορριφθούν. Για τους ιατρούς δηλαδή αυτό είναι μια απόρριψη, για την Ορθοδοξία μας όμως και για την πίστη μας και για τον Θεό είναι φόνοι. Σε αυτό το θέμα έχω παρατηρήσει ότι κάποιοι πνευματικοί δεν έχουν ξεκάθαρη θέση. Πηγαίνει δηλαδή μια κοπέλα να εξομολογηθεί αυτό το πράγμα ότι ‘θέλω να κάνω εξωσωματική’, ότι ‘έκανα εξωσωματική’ και η θέση τους που θα έπρεπε να είναι κάθετη, βάση των Αγίων Πατέρων και βάση όλων αυτών που μας έχουν διδάξει όλους τους αιώνες ο Κύριος και οι Άγιοι, δεν είναι ξεκάθαρη. Δηλαδή βλέπεις, οπωσδήποτε υπάρχουν πνευματικοί που λένε ασφαλώς επισημαίνουν ότι πρόκειται για φόνους κάνοντας την εξωσωματική, αλλά υπάρχουν πνευματικοί που αφήνουν το θέμα κάπως πιο χαλαρά και δεν ξέρω, έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν και άλλοι πνευματικοί που δεν δίνουν την πρέπουσα σημασία και σε μεγάλο βαθμό κιόλας, μπορεί δηλαδή να μην δίνουν και καθόλου σημασία.
Από την άλλη πλευρά, αυτό που προτείνουμε πάντα και που είναι το κορυφαίο όλων είναι η προσευχή στον Κύριο, στην Παναγία μας και στους Αγίους μας να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και να δώσουν ένα παιδί, όπως έχει γίνει αμέτρητες φορές μέχρι τώρα, να δώσουν ένα ή και περισσότερα παιδιά στο ανδρόγυνο με τον κανονικό τρόπο. Αυτό που προτείνουμε είναι η προσευχή και οποιαδήποτε άλλη υποβοηθούμενη αναπαραγωγή που δεν οδηγεί στο φόνο εμβρύων, κανονικών ανθρώπων, είναι αποδεκτή από την εκκλησία.
Αυτός ο τρόπος ζωής λοιπόν που πηγάζει από τις εντολές του Θεού, είναι ουσιαστικά μια αλυσίδα. Δηλαδή όταν ξεκινάμε και σπάμε τον ένα κρίκο πέφτοντας σε μια αμαρτία, όπως είναι οι προγαμιαίες ή εξωγαμιαίες σχέσεις, μετά θα σπάσουμε και τον άλλο κρίκο, μετά δηλαδή θα πέσουμε στην έκτρωση, μετά θα πέσουμε και σε άλλες αμαρτίες. Δεν πρόκειται δηλαδή να μείνουμε μόνο σε μια και να πούμε ‘α εντάξει εγώ κάνω μια αμαρτία και εντάξει’ που και αυτό είναι ανεπίτρεπτο, δεν επιτρέπεται. Ο Θεός όμως μας αγαπάει τόσο πολύ που προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας σώσει. Και για το λόγο αυτό μας έχει δώσει το Ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως, για να μπορούμε όλοι μας να μετανοούμε και να εξομολογούμαστε και να καθαριζόμαστε. Όσο μας δίνει χρόνια ο Θεός να ζήσουμε, τόσο περισσότερες ευκαιρίες έχουμε να μετανοήσουμε και περισσότερο χρόνο και να μπορέσουμε να εξομολογηθούμε και να επανέλθουμε στο δρόμο του Θεού και να αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά τα κακά και τις αμαρτίες που σαν βαρίδια μας κρατάνε μακριά από τον Θεό και δεν μας αφήνουν να Τον πλησιάσουμε και να οδηγηθούμε στη θέωση, όπως Εκείνος θέλει, δηλαδή στη σωτηρία την ψυχής μας. Αυτό γίνεται με τη συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας, με την εξομολόγηση, με τη Θεία Κοινωνία αν επιτρέψει και ο πνευματικός, και γενικότερα με τον ενάρετο τρόπο ζωής, δηλαδή με τη μελέτη της Αγίας Γραφής, των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έχουν μιλήσει για τα πάντα. Δεν υπάρχει ούτε ένα θέμα, στη σύγχρονη πραγματικότητα και μέχρι Δευτέρας Παρουσίας, που να μην το έχουν αναλύσει οι Άγιοι Πατέρες, με διαφορετικά λόγια βέβαια, σε διαφορετικές εποχές, αλλά που να μην φωτογραφίζει όλα τα σύγχρονα προβλήματα του ανθρώπου. Και όλες τις λύσεις μπορούμε να τις βρούμε μέσα στην Εκκλησία. Δεν υπάρχει δηλαδή κάτι που να είναι άλυτο για τον Θεό. Τίποτα δεν υπάρχει άλυτο για τον Θεό.
