Γιατί μερικοί δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ότι τα αγέννητα μώρα είναι ανθρώπινα όντα;
Πρίν λίγες μέρες, πάνω σε μια αδιάφορη συζήτηση, ένας απ’ τους παρευρισκόμενους είπε κάτι στο οποίο όλοι οι υπέρμαχοι της ζωής θα απαντούσαν «ΑΜΗΝ!». Είπε: «όλοι οι άνθρωποι έχουν σημασία».
Και όμως: η παραπάνω φράση είναι, ίσως, η δυσκολότερη θέση για να την πιστέψεις στη Θεολογία! Ο Θεός που δημιούργησε το Σύμπαν (που μόνο ένα μικρότατο μέρος του γνωρίζουμε και μας εκπλήσσει!), πρέπει να είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ! Η δύναμή Του, η σοφία Του, η μακαριότητά Του!
Αυτός ο Θεός που είναι τόσο απίστευτα πέρα από τη δυνατότητά μας για κατανόηση, Αυτός που είναι τόσο μεγάλος ώστε να τα φέρει όλα στην ύπαρξη μόνο δια του Λόγου Του, Αυτός ασχολήθηκε να μας προσδώσει δια των Χειρών Του πολύ μεγαλύτερη αξία από το οτιδήποτε άλλο έφτιαξε! Αυτός είπε και λέει ότι έχουμε σημασία για Εκείνον, ότι έχω σημασία, ότι έχεις σημασία, ότι έχει σημασία ο κάθε ένας και ο πιο μικρός από εμάς, έχει σημασία ο πιο άσπονδος εχθρός Του!
Έχεις λοιπόν αξία και σημασία. Έχουμε όλοι αξία και σημασία. Το αγέννητο μωρό έχει αξία και σημασία!
Πόση αξία; Μας απαντά Εκείνος που (αποδεδειγμένα!) και εμάς έφτιαξε και όλο το Σύμπαν: “Τι ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδίσει τον κόσμο όλον και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;” Μεγαλύτερη αξία από το Σύμπαν ολόκληρο έχει η κάθε μία ανθρώπινη ζωή!
Πόση σημασία; Τόση σημασία ώστε ο Θεός ο ίδιος έγινε άνθρωπος, έλαβε σάρκα και γεννήθηκε για τη Σωτηρία του καθένα από εμάς τους ελάχιστους!
«Αυτός γαρ ενηνθρώπισε ίνα ημείς θεοποιηθώμεν»
Αυτός που δεν Τον χωράει ολόκληρο το σύμπαν καταδέχτηκε να χωρέσει στη μήτρα της Παναγίας μας, εννέα μήνες έμεινε εκεί, ώστε να μπορέσει να έρθει στον κόσμο σαν άνθρωπος. Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς πόση αξία έχει ο άνθρωπος ήδη από τη στιγμή της συλλήψεως του και όλους τους εννέα μήνες κυοφορίας του.
«Ὁ ἀχώρητος παντί, πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί;»
Οι υποστηρικτές της ζωής αρνούμαστε να προσυπογράψουμε με οποιονδήποτε τρόπο την ύπουλη ιδέα πως ορισμένες ζωές είναι λιγότερο σημαντικές από άλλες, είτε με βάση κάποια υποτιθέμενη αλά καρτ κλίμακα τύπου επιθυμίας ή ποιότητα ζωής ή κάτι άλλο αυθαίρετο, είτε με βάση θυσίες (αλλά όχι αυτόβουλες!), για το υποτιθέμενο κοινό καλό.
Νομίζω δεν υπάρχει τίποτα που να διαχωρίζει περισσότερο τους υπέρμαχους της ζωής από αυτούς της “επιλογής”, από αυτήν ακριβώς τη θέση: ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ!
Ο νούς των όσων τάσσονται υπέρ της άμβλωσης, βιώνει ένα είδος παγώματος. Η δύναμη που φαίνεται να τους αναγκάζει να ψάχνουν μέσω της φαντασίας για αίολες δικαιολογίες και αυτοαναιρούμενες υποπεριπτώσεις υποπεριπτώσεων, δεν είναι τίποτε άλλο από την ηθική τύφλωση στην οποία έπεσαν(ανθρώπινο!) και από εωσφορική τους επιλογή παραμένουν.
Η καρδιά τους έχει γίνει, από τα θέλω και τις επιλογές τους, τόσο μικρή ώστε να μην αγαπά ούτε τον εαυτό της και τόσο σκληρή ώστε να μην μπορούν να νοιώσουν πως οι ίδιοι τους και τα μώρα μέσα στη μήτρα μοιράζονται την ίδια ακριβώς ανθρωπιά.
Τι λέω; Ποια μώρα στη μήτρα και δη την μήτρα τρίτων; Όσοι τάσσονται υπέρ της “επιλογής”, δυσκολεύονται τάχα να οδηγήσουν την ίδια τη μάνα τους στην ευθανασία, ως να ήταν σκυλί λυσσασμένο, αμέσως μόλις τους περιορίσει λίγο την βόλεψη; Οι ίδιοι άνθρωποι δεν είναι που υποστηρίζουν και λεκτικά και νομικά και οικονομικά και την έκτρωση και την υποβοηθουμένη αυτοκτονία και την αποποινικοποίηση της βρεφοκτονίας;
Μα η πραγματικότητα δεν μπορεί να περιοριστεί, ούτε να υπακούσει στις φαντασιώσεις και στα αυτοκαταστροφικά θέλω κανενός! Η πραγματικότητα είναι πως ένας Θεός, ακατανόητα μεγάλος, απίστευτα σοφός, υπέρμετρα ισχυρός, απολύτως μακάριος και εντελώς αυτάρκης, συγκαταβαίνει στο μέγεθος και στη φύση του προγεννημένου μωρού προκειμένου να έρθει σε ομοιότητα με το μικρό και αδύναμο της ύπαρξής μας, να μας καλέσει στην μακαριότητά Του ως όμοιος τον όμοιο και να μπορέσει να πεθάνει για να εξαγοράσει τον καθένα από εμάς. Τόση αξία και σημασία έχει η (αιώνια) ζωή του κάθε ενός ανθρώπου: τόση ώστε να δικαιολογήσει την αυτοθυσία του ίδιου του Θεού!
Σύλλογος Προστασίας Εμβρύων «Η Αγία Εμμέλεια»
