Ἰωάννα Σκαρλάτου
Κλινική Ψυχολόγος Bsc, Msc,
Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεύτρια
παιδιῶν, ἐφήβων καί ἐνηλίκων.
jskarlatou.gr
«Δυστυχῶς, τό μωρό εἶναι μία χαρά...!»
(Βασισμένο σέ πραγματική ἱστορία)
[Σημειώσεις μιᾶς κλινικῆς ψυχολόγου...]
1η Συνεδρία.
Κοπέλα 30 ἐτῶν. Αἴτημα προσέλευσης: ἄγνωστο.
Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2025, 8:30 μ.μ.
— Μελομακάρονο;
— Παραμονές Χριστουγέννων;
Πρέπει νά προσέχω τίς θερμίδες. Σέ ἕνα μήνα ἔχουμε τό Ρεβεγιόν!
— Πρώτη φορά σέ ψυχολόγο;
— Ὄχι, ἔχω ἀλλάξει ἄλλους ἑφτά.
— Τί ψάχνετε;
— Τήν εὐτυχία! Ἐργάζομαι στήν πληροφορική. Ὑπεύθυνη θέση, μέ μισθό πάνω ἀπό δυό χιλιάδες εὐρώ τόν μήνα. Κάνω personal, πίνω, βγαίνω, ἔχω φίλους, εἶμαι παντρεμένη, ταξίδια σέ ὅλο τόν κόσμο... Ὅμως, ἔχω ἕνα κενό! Τά βράδια αὐτό τό κενό μεγαλώνει! Δέν μπορῶ νά κοιμηθῶ! Πόσα χρήματα θέλετε γιά νά μοῦ πάρετε αὐτό τό κενό;
— Τά κενά στήν ψυχή μας δέν γεμίζουν μέ χρήματα!
— ………………………….
— Θεωρεῖτε ὅτι στήν καρδιά σας ἔχετε ἀγάπη;
— Φυσικά! Ὅλο τόν κόσμο ἀγαπῶ!
— Ὅλο τόν κόσμο ἤ τόν ἑαυτό σας;
— Τί ἐρώτηση εἶναι αὐτή;
— Ἀγαπᾶτε ὅλο τόν κόσμο καί δέν μπορεῖτε νά ἀγαπήσετε τό ἀγέννητο παιδί σας;
— Πῶς τό καταλάβατε; Εἶμαι ἔγκυος 10 ἑβδομάδων...
— Ἀπό τά χέρια σας. Ὅση ὥρα μιλᾶτε, κρύβετε μέ τεταμένες παλάμες τήν κοιλιά σας...
— Τό σῶμα εἶναι δικό μου!
— Φυσικά καί τό σῶμα εἶναι δικό σας! Τό μωρό σας ἔχει ἄλλο σῶμα, ἄλλη καρδιά, ἄλλο ὀργανισμό!
— Τήν Δευτέρα, στίς 7:30 τό πρωί, ἔχω προγραμματίσει διακοπή κύησης.
— Τήν Κυριακή τό ἀπόγευμα θά σᾶς περιμένω…
— Μᾶλλον, οὔτε ἐσεῖς μπορεῖτε νά μέ βοηθήσετε!
_________ * _________
Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2025, πρωί.
Ἡ γυναίκα προχωρᾶ γρήγορα, σφίγγοντας τήν τσάντα μέσα στά μακριά δάχτυλά της. Ὁ ἄντρας της προσπαθεῖ νά τήν προλάβει. Ἐκείνη ὅμως βαδίζει γρήγορα... Τήν προφταίνει καί περνᾶ τά χέρια του γύρω ἀπό τή μέση της.
«Ἑλένη μου, τί ἔχεις; Σέ γραφεῖο ταξιδίων πᾶμε! Εἶναι τό ταξίδι μας γιά τή φετινή Πρωτοχρονιά! Χαλάρωσε σέ παρακαλῶ! Εἴμαστε μαζί!».
Τοῦ χαμογελᾶ καί προσπαθεῖ νά ἀφεθεῖ στή ζεστή ἀγκαλιά του. Δέν μπορεῖ νά τά καταφέρει, σφίγγει τούς μῦς στήν κοιλιά της. Μπαίνουν στό κατάστημα καί ψάχνει τήν πρώτη καρέκλα γιά νά δραπετεύσει ἀπό τίς σκέψεις της.
Ἕνας ὑπάλληλος τούς πλησιάζει καί κάθεται ἀπέναντί τους.
«Χαίρετε. Ἤρθατε γιά νά πάρετε τά εἰσιτήρια σας! Πόσο πολύ σᾶς ζηλεύω! Ἕξι μέρες στήν Ἀγγλία, στό γιορτινό Λονδίνο! Τόσο τυχεροί!
Λοιπόν, δεῖτε, δεῖτε τί σᾶς ἔχω! Πρώτη ἡμέρα στή Bath, στήν πόλη τῶν ἰαματικῶν λουτρῶν, δεύτερη ἡμέρα στήν κωμόπολη Στράτφορτ, στό σπίτι τοῦ Σαίξπηρ, στά Cotswolds μέ τούς κυματιστούς λόφους, τά καταπράσινα λιβάδια καί τά παραμυθένια χωριά. Προχωρᾶμε τίς ἑπόμενες ἡμέρες στά κάστρα, εἶστε ἕτοιμοι;».
Ὁ κύριος ἀνοιγοκλείνει τό στόμα του, ἀλλά τό μυαλό τῆς γυναίκας τρέχει σέ μονοπάτια γεμάτα ἀπό ἀγκάθια καί πέτρες. Γιά μία στιγμή αἰσθάνεται ὅτι θέλει νά τά διαβεῖ, ἀλλά δέν ἔχει μπότες, κοιτάζει
ἀμήχανα τά πόδια της... «Δέν μπορῶ», ψελλίζει καί ἀνοίγει τήν τσάντα. Παίρνει ἕνα μικροσκοπικό χάπι καί τό βάζει στό στόμα της. Ἀνοίγει τό ἐμφιαλωμένο μπουκαλάκι νεροῦ πού ἔχει μαζί της καί τό καταπίνει.
Ἡ καρδιά της ἀρχίζει νά χτυπᾶ τόσο δυνατά, πού αἰσθάνεται ὅτι θά σταματήσει. Πιάνει τό χέρι τοῦ συζύγου της, ἐνῶ ὁ ὑπάλληλος συνεχίζει τήν ἐξιστόρηση τῆς ἐκδρομῆς. Πόσο περίεργο, οὔτε ἀπό ἐκεῖνον μπορεῖ νά πάρει δύναμη, οὔτε ἀπό τόν ὑπάλληλο, οὔτε ἀπό τά λιβάδια τῆς Ἀγγλίας. Ὅλα στέκουν ἀπέναντί της, τῆς ἁπλώνουν τά χέρια τους, ἀλλά ἐκείνη δέν νιώθει χαρά! Καταιγίδα ξεσπᾶ μέσα της. Βγαίνει ἔξω καί φορᾶ τά γυαλιά τοῦ ἡλίου. Στό αὐτοκίνητο κουρνιάζει στή θέση τοῦ συνοδηγοῦ καί ἀνυπομονεῖ νά ἐπιστρέψει σπίτι, νά χωθεῖ στά παπλώ- ματα καί νά μείνει ἐκεῖ μέχρι νά ξημερώσει...
Ἡ βροχή πού νιώθει μέσα της δέν σταματᾶ. Χαμογελᾶ, ἀλλά αὐτή ἡ ἐσωτερική μαύρη τρύπα μεγαλώνει...! Φοβᾶται ὅτι θά τήν καταπιεῖ ὁλόκληρη καί δέν θά μείνει κάτι ἀπό ἐκείνη.
_________ * _________
Κυριακή, 30 Νοεμβρίου 2025, 10:30 π.μ.
Τήν ἄλλη ἡμέρα τό πρωί ξενυχτισμένη μπαίνει στό αὐτοκίνητό της καί ὁδηγεῖ μηχανικά... Ἔχει στό μαιευτήριο τόν ὑπέρηχο πρίν τό ραντεβού τῆς Δευτέρας.
Ὁ γυναικολόγος της, φορώντας τήν λευκή του ρόμπα, τήν περιμένει στήν αἴθουσα ὑπερήχων.
— Καλημερίζω τήν ὄμορφη ἀσθενή μου! Πέρασε Ἑλένη μου. Γιά σένα ἦρθα Κυριακή πρωί!
— Καλημέρα γιατρέ, τό πῆρα τό χάπι χθές τό πρωί. Ἔχω λίγο αἷμα ἀπό χθές τό μεσημέρι.
— Τέλεια! Ἡ κύηση διεκόπη...
Αὔριο ἔχουμε τήν ἀπόξεση. Δέν θά νιώσεις τίποτα, θά εἶσαι ἐλεύθερη!
Εἶσαι ἤδη ἐλεύθερη! Δῶσε μου τρία λεπτά γιά ἕναν ὑπέρηχο καί φεύγεις γιά καφέ στήν παραλιακή! Κοίτα πόσο φωτεινή εἶναι αὐτή ἡ μέρα;
Ἡ γυναίκα ξαπλώνει χάνοντας τό βλέμμα της στή λευκή ρόμπα τοῦ γιατροῦ.
— Ποῦ θά πᾶτε Χριστούγεννα;
— Λονδίνο.
— Ὤω! Ἔχω πάει δεκάδες φορές. Πόσο τυχερή εἶσαι!
Καί κάπου ἐκεῖ πού τό βλέμμα τῆς ταξιδεύει... τήν ἀτμόσφαιρα, σάν ρομφαία διαπερνᾶ ὁ ρυθμικός ἦχος μιᾶς καρδιᾶς πού χτυπᾶ γρήγορα!
Ἡ γυναίκα πετάγεται πάνω καί κοιτάει τόν γιατρό!
— Δυστυχῶς…
— Δυστυχῶς, τί δυστυχῶς γιατρέ;
— Δυστυχῶς, τό μωρό εἶναι μία χαρά! Δέν τό σκότωσε τό χάπι, ἔχει δυνατή καρδιά! Ὅμως, μήν ἀνησυχεῖς, θά τά καταφέρουμε αὔριο τό πρωί. Τό ἄτιμο θέλει νά ζήσει! Ἐμεῖς, ὅμως, ἔχουμε τή ζωή μας...! Τό σῶμα εἶναι δικό σου! Μήν τό ξεχνᾶς! Αὔριο θά τελειώσει!
Ἡ καρδιά τοῦ μωροῦ συνεχίζει νά ἀκούγεται στήν ἀπόλυτη σιωπή... Ἡ γυναίκα ἀρχίζει νά τρέχει ἀλαφιασμένη μέχρι τό πάρκινγκ τῶν αὐτοκινήτων. Μπαίνει μέσα στό αὐτοκίνητο καί ξεσπᾶ σέ λυγμούς.
Πόσο παράδοξο! Ἦταν τότε πού σταμάτησε ἡ βροχή στήν καρδιά της!
_________ * _________
2η Συνεδρία.
Κυριακή, 30 Νοεμβρίου, 6:00 μ.μ., γραφεῖο ψυχολόγου.
— Καλησπέρα! Σᾶς εὐχαριστῶ πού μέ δεχτήκατε τέτοια μέρα!
— Ἔχει μία κρυφή ὀμορφιά ἡ Κυριακή!
— Μέ ρωτήσατε προχθές γιά τό ἄν ἔχω ἀγάπη.
— ………………………….
— Δέν ἔχω. Τό κενό ὑπάρχει μέσα μου, γιατί δέν ἔχω μάθει ἀληθινά νά ἀγαπῶ! Μόνο ἐξωτερικά νά περνάω καλά, νά ἀναζητῶ συνεχῶς τήν καλοπέραση, τήν αὐτοδικαίωση...
— Καλῶς ἤλθατε...!
— Ἔφτασα στό σημεῖο νά φροντίζω γιά ὅλα τά ἄλλα ἐκτός ἀπό τήν ψυχή μου! Εὐτυχῶς, δόξα τῷ Θεῷ, πού... δυστυχῶς τό μωρό μου εἶναι καλά! Πρόλαβα! Νά ἀρχίσω ἀπό τήν ἀρχή!
Σημείωση Συντάξεως: Τό συγκεκριμένο ἀληθινό περιστατικό ἀναφέρεται στή χορήγηση ἐκτρωτικοῦ χαπιοῦ, μιφεπριστόνη, ἡ ὁποία χορηγεῖται συνήθως τίς παραμονές τῆς διακοπῆς κύησης.
Ἡ μιφεπριστόνη δρᾶ ἀναστέλλοντας τή δράση τῆς προγεστερόνης, μιᾶς ὁρμόνης πού παίζει κρίσιμο ρόλο στήν ἐξέλιξη τῆς ἐγκυμοσύνης. Ἡ μιφεπριστόνη ὁδηγεῖ στή διάσπαση τοῦ ἐνδομητρίου, προκαλῶντας τόν τερματισμό τῆς ἐγκυμοσύνης (galinos.gr).
Γιά τίς γυναῖκες πού ἐπιδιώκουν νά ἀντιστρέψουν τή δράση τῆς μιφεπριστόνης, ἀκόμα κι ἄν ἔχουν παρέλθει ὧρες ἀπό τή λήψη τοῦ χαπιοῦ, πρέπει νά καλέσουν τόν γιατρό τους καί νά ζητήσουν βοήθεια.
Θά γίνει ὑπερηχογραφικός ἔλεγχος καί τό μωρό μπορεῖ ἀκόμη νά εἶναι στή μήτρα ζωντανό. Μπορεῖ νά μήν εἶναι πολύ ἀργά. Ἀφοῦ γίνει ὑπερηχογραφική ἐπιβεβαίωση τῆς κύησης καί διαπιστωθεῖ ἡ ὕπαρξη καρδιακοῦ ρυθμοῦ καί ἡ ἱκανοποιητική θέση τοῦ παιδιοῦ, ὁ γιατρός θά συνταγογραφήσει προγεστερόνη. Ἡ θεραπεία θά συνεχιστεῖ συνήθως σέ ὅλο τό πρῶτο τρίμηνο τῆς ἐγκυμοσύνης.
Πηγή: Περιοδικό«Ελληνορθόδοξη Πολύτεκνη Οικογένεια» Π.Ε.ΦΙ.Π. Τεύχος 188/2025
Μπορείτε να διαβάσετε και να κατεβάσετε ολόκληρο το τεύχος, σε αρχείο PDF, εδώ!
