Η Αγία Εμμέλεια, μητέρα πολύτεκνη και καλλίτεκνη, εορτάζει κάθε χρόνο στις 30 Μαϊου. Είναι η Προστάτιδα του Συλλόγου μας, της οικογένειας και όλων των μητέρων.
 |
| «Ἰδοὺ ἐγώ καί τά παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός» |
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Σωφρόνως τὸν βίον σου κατ' ἐναντίον Θεοῦ, ἐτέλεσας πρότερον σὺν Βασιλείω σεμνῶ, Ἐμμέλεια πάνσεμνε, εἴτα δὲ ἐν ἐρήμῳ, ἀναβάσεις διέθου ἅμα τοὶς σοὶς ἐκγόνοις, ὡς τὰ ἄνω ποθοῦσα, διὸ σὲ ὁ Χριστὸς πανοικοί, ὑπερεδόξασε.
Βίος
Η Αγία Εμμέλεια γεννήθηκε γύρω στο 310 μ.Χ. στην Καισάρεια της Καππαδοκίας από ευσεβής γονείς. Ο πατέρας της αναδείχτηκε σε Μάρτυρα του Χριστού κατά τους τελευταίους διωγμούς. Έτσι η Εμμέλεια είδε από πρώτο χέρι την αφοσίωση που μπορεί να έχει ο άνθρωπος στο Θεό ώστε να δώσει και τη ζωή του ακόμα. Για αυτό και αγωνίζονταν να ζει κατά το Ευαγγέλιο και να ευαρεστεί τον Θεό, χωρίς να επηρεαστεί από τα πλούτη και την αρχοντική της καταγωγή.
Το όνομα της Εμμέλειας σημαίνει
αρμονία, ευπρέπεια, κοσμιότητα και ήθελε πραγματικά, η Εμμέλεια, αυτό που σήμαινε το όνομά της να το εφαρμόζει στη ζωή της. Να έχει δηλαδή κοσμιότητα, να είναι ευπρεπής και να έχει αρμονία στην ζωή της, να μην αμφιταλαντεύεται, να είναι πιστή σε αυτά τα οποία ο Θεός έχει δώσει, για να ευαρεστεί τον Θεό.Μεγαλώνοντας η Αγία Εμμέλεια ήθελε να παντρευτεί. Πολλοί άντρες την ήθελαν για γυναίκα τους, η ίδια όμως δεν έψαχνε έναν οποιονδήποτε άντρα, δεν ήθελε να πάρει έναν άντρα εύπορο με πλούτη και υλικά αγαθά, αλλά ήθελε έναν άνθρωπο με ευγένεια ψυχής και συμπεριφορά καλή, να φοβάται τον Θεό, γιατί ήξερε ότι οι αρετές είναι ανώτερες από κάθε υλικό απόκτημα.
Η Αγία Εμμέλεια έμεινε ορφανή από πατέρα και μητέρα, πριν ακόμα παντρευτεί, αλλά με μια μεγάλη κληρονομιά πνευματικού πλούτου, όμορφη στην σωματική εμφάνιση αλλά πεντάμορφη στην ψυχή, στολισμένη με αγάπη, προσευχή και πίστη στο Σωτήρα Χριστό, πού της έδωσε τον άντρα που της άξιζε, τον Άγιο Βασίλειο. Στη συζυγική τους ζωή βασίλευε ο αλληλοσεβασμός, ή αλληλοβοήθεια, ή ταπεινοφροσύνη, ή πραότητα, η ειλικρίνεια, η εγκράτεια, η προσευχή, οι ελεημοσύνες και φυσικά η τεκνογονία και η σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους για τη δόξα του Κυρίου τους.
Απέκτησαν δέκα παιδιά, που όλα σχεδόν αναδείχτηκαν Μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας και τα εννέα αδέλφια του (μεταξύ των οποίων κυριότεροι ήταν, Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης, Άγιος Πέτρος Επίσκοπος Σεβαστείας, Οσία Μακρινά Μοναχή, Όσιος Ναυκράτιος μοναχός, τα άλλα πέντε αδέλφια έζησαν άγιο έγγαμο βίο).
Είχε ομολογουμένως η Εμμέλεια τον άγιο πόθο της ευτεκνίας, που αξίζει πολύ να κατακλύζει την καρδιά κάθε Χριστιανής μητέρας. Την καλλίτεκνον Εμμέλειαν καλείται να μιμηθεί η κάθε μάννα. Και για να το επιτύχει, χρειάζονται δύο μέσα απαραίτητα, τα οποία συνιστά ο Μέγας Βασίλειος, ο υιός της Εμμέλειας. Το πρώτο είναι να γίνει και να παραμείνει αυτή άνθρωπος της Χάριτος του Θεού, διότι «αγαθής ρίζης αγαθόν βλάστημα». Και το δεύτερον είναι να επιδιώκει όχι να αφήσει παιδιά εις την γην, αλλά να τα ανυψώσει εις τον Ουρανόν. «Ου ζήτει εν γη καταλιπείν παίδας, αλλ' αναγαγείν εις τον ουρανόν». Να αγωνισθεί ισοβίως για να αφήσει καλά παιδιά εις τον κόσμον αυτόν ως τον μεγαλύτερον θησαυρόν. Να γίνουν τα παιδιά της άνθρωποι του Θεού, δια να γίνουν μίαν ημέρα και ουρανοπολίτες.
Η Οσία Εμμελεία δοκίμασε στη ζωή της, όπως συμβαίνει συνήθως με τους εκλεκτούς, πολλές θλίψεις. Ο θάνατος των γονέων της, πριν ακόμα νυμφευθεί, ο θάνατος του συζύγου της, μόλις γεννήθηκε ο υιός τους Πέτρος και ο πρόωρος θάνατος του υιού της Ναυκρατίου, αλλά και το να αναθρέψει μόνη της με παιδεία και νουθεσία Κυρίου, από ένα σημείο και μετά, τα τέκνα της, ήταν μερικές από αυτές. τις αντιμετώπισε όμως με υποδειγματική πίστη, ανδρεία και υπομονή. Δίδασκε τα παιδιά της κυρίως με το παράδειγμά της. Τους έδωσε, μαζί με το δικό της γάλα, το ανόθευτο γάλα της πίστεως και τους δίδαξε το μυστήριο της Εκκλησίας.
Όμως, ο πόνος και οι θλίψεις δεν την νίκησαν, τόνωσε την προσευχή της και άκουσε την συμβουλή της κόρης της Μακρίνας, να δοξάσουν μαζί τον Σωτήρα τους στην ασκητική ζωή με τις άλλες μοναχές.
Τελείωσε τη ζωή της ως μοναχή με ηγουμένη τη θυγατέρα της
Οσία Μακρίνα.
Έφυγε για τους Ουρανούς η Εμμέλεια γύρω στο 370 μ.χ. και άφησε θησαυρούς εις
την γην εννέα «Χριστοφόρους ναούς», που οικοδόμησε με την Χάριν του Θεού και με
τους καλούς αγώνας της επί δεκαετίες. Τα πολλά και καλά παιδιά της άφησεν ως
«αθλητάς επουρανίους», που θα έφθαναν και αυτά ως νικηταί μίαν ημέραν εις την
Βασιλείαν του Θεού.
Διαβάστε περισσότερα για την Αγία Εμμέλεια και την οικογένεια της στους παρακάτω συνδέσμους:
https://agiaemelia.blogspot.com/p/blog-page_61.html